Wat zijn spataders?

Spataders (varices) zijn blijvend verwijde, gekronkelde of gezwollen aders (venen). Meestal ontstaan ze ter hoogte van de benen. Het is een vaak voorkomend probleem: één op de vier mensen heeft spataderen, vrouwen wat vaker dan mannen.

Spataders onstaan door verhoogde spanning in de aders waardoor deze uitzetten. Onder meer erfelijkheid speelt hierbij een rol, maar ook mensen met een staand beroep lopen een groter risico.

Spataders kunnen echter ook op andere plaatsen in het lichaam ontstaan. Zij veroorzaken daar uiteraard andere klachten dan bij de "klassieke spataders", waarmee men spataders ter hoogte van de benen bedoelt. Zo zijn aambeien een vorm van spataders ter hoogte van de anus. Spataders in de slokdarm komen voor bij leverziekten, met name bij chronische alcoholisme. Deze aandoening kan levensgevaarlijke bloedingen teweegbrengen. Soms komen spataders bij mannen voor in de balzak. De medische term hiervoor is varicocoele (varicokele).

Slecht functionerende aders?

Aders (venen) dienen in hoofdzaak om het zuurstofarm bloed van de spieren en de organen terug te voeren naar het hart. Daarna pompt het hart dit bloed naar de longen, waar het opnieuw met zuurstof wordt verrijkt.
In horizontale positie kunnen de venen in de benen gemakkelijk het zuurstofarm bloed zonder bijkomende krachtbron naar het hart pompen; in rechtopzittende en staande houding dient de zwaartekracht overwonnen te worden; als krachtbronnen hiertoe dienen de zogenaamde "spierpompen", waarvan de kuitspier de voornaamste is. Bij spiercontractie worden de diepe venen als een "spons" leeggedrukt. De kleppen in de venen verhinderen dat het bloed terugvloeit. Als die kleppen niet goed werken, stapelt het zuurstofarme bloed zich op ("filevorming"). Als we daarenboven te weinig bewegen wordt onze "spierpomp" niet geactiveerd. Dit leidt niet alleen tot zwelling, maar ook tot ontstekingsprocessen. Met alle klachten vandien.
veneuze kleppen

Wat zijn de symptomen van spataders?

Vaak bestaat er slechts een cosmetisch bezwaar: men vindt zo'n zichtbaar bloedvat op het onderbeen een lelijk gezicht. Het is moeilijk te voorspellen of je spataderen hier verder klachten zullen geven.
Sommige mensen met spataderen krijgen jeuk of pijn of een onrustig gevoel in het onderbeen, soms met krampen. Soms kan er huiduitslag ontstaan, of een verkleuring (bruine vlekken), of kan er zich een aderontsteking of een spataderbloeding voordoen.
De ergste klachten van spatader ontstaan echter bij aantasting van de diepe aders van het been. Dit gebeurt meestal naar aanleiding van de vorming van een bloedklonter (trombose) aldaar, die de kleppen in de aders beschadigt. De gevolgend hievan noemt men een "posttrombotisch syndroom". We overlopen deze evolutie:

Ziekteverloop van spataders

In 1999 kwamen internationale experten tot de overeenstemming om zeven klassen/graden van veneuze ziekte ter hoogte van de benen te omschrijven, naarmate toenemende ernst van de aandoening.
Men spreekt hierbij van klasse 0 als er klachten zijn zonder uitwendig waarneembare tekens van veneus lijden: in de vroegtijdige stadia vindt de arts soms geen enkel teken bij het klinisch onderzoek. De patiënt kan echter  klachten uiten van pijn in de benen, een zwaartegevoel, zwellingen nachtelijke krampen. De ernst van de klacht kan gaan van lichte last tot een grote handicap bij het uitvoeren van de dagelijkse activiteiten. Stappen geeft verbetering van de klachten, dit in tegenstelling tot de klachten door ziekte van de slagaders van de benen (etalagebeen of claudicatio intermittens).
Volgen dan 6 klassen:
  1. Cosmetische bezwaren van fijne bloedvaatjes die de huid ontsieren. Meestal zijn er geen andere klachten, ofwel er klachten zoals in klasse 0 beschreven
  2. Typisch uitgezette aders aanwezig (klassieke spataders), met of zonder andere klachten
  3. Vochtophoping (medische term: oedeem) Opstapeling van water (met eiwitten) in de onderhuidse weefsels is meestal vrij invaliderend. De klacht verergert in rechtstaande houding, aan het eind van de dag. Het heeft de neiging om te verbeteren in lighouding. Dit oedeem is meestal ook een vroeg symptoom van de veneuze ziekte.
  4. Huiduitslag als gevolg van het veneus lijden : bruinverkleuring, eczeem en verharding van het onderhuids weefsel (lipodermatosclerose).
  5. De hoger beschreven huidstoornissen met genezen huidzweren (ulcera). Een ulcus of zweer wordt gedefinieerd als een verlies van substantie van de huidweefsels. Zijn uitgebreidheid en zijn diepte kunnen zeer variabel zijn. Huidzweren door veneuze ziekte liggen steeds op het distale derde van het been. Deze klasse omvat dus de genezen beenzweren.
  6. De hoger beschreven huidstoornissen met actieve beenzweren, het zogenoemde 'open been'.