Wat is een vaginale infectie?
Een vaginale infectie wordt gekenmerkt door een abnormale vaginale afscheiding, veroorzaakt door een ontsteking of infectie. Zo'n infectie kan aanwezig zijn in de vagina zelf of in de baarmoedermond.In de vagina leven bacteriën, schimmels, gistcellen en andere micro-organismen vredig naast elkaar. Samen noemt men ze de vaginale flora. Tussen deze verschillende soorten micro-organismen bestaat een natuurlijk evenwicht. Soms raakt dit evenwicht verstoord en gaat een bepaald organisme overheersen. Candida albicans is daar berucht voor. Wanneer Candida de overhand krijgt in het vaginale milieu, ontstaat een infectie, ook wel een Candida-infectie, candidiase of een vaginale schimmelinfectie genoemd. Het is de frequentste oorzaak van vaginale infectie.
Wat zijn de symptomen van een vaginale infectie?
Vaginale infecties gaan gepaard met een abnormale vaginale afscheiding. Deze afscheiding kan verschillende vormen aannemen: wit als yoghurt, geelgroen, bruin of rood (in geval van bloedverlies) en is overvloediger dan normaal. De afscheiding kan reukloos zijn of onaangenaam ruiken. Normale afscheiding daarentegen is vloeibaar, doorzichtig en wit. Als het opdroogt wordt het een beetje geel. Gewoonlijk ruikt het wat zuur, maar het kan ook geurloos zijn.Andere veel voorkomende klachten bij vaginale infectie zijn vaginale jeuk, een continu branderig gevoel, een branderig gevoel dat alleen bij het plassen voorkomt en pijn bij het vrijen.
Typische klachten van een vaginale schimmelinfectie, de meest frequente vaginale infectie, zijn vaginale jeuk, een witte, niet-ruikende, vaak brokkelige afscheiding en soms een branderig gevoel. Vrijen doet pijn als gevolg van de infectie.
Wat kan je er zelf aan doen?
Vermijd omstandigheden die het evenwicht in de vaginale flora kunnen verstoren:• antibiotica kunnen bepaalde soorten bacteriën in de vagina doden, waardoor Candida de kans krijgt om zich uit te breiden. Daarom krijgen sommige vrouwen steevast een vaginale schimmelinfectie tijdens of na een antibioticakuur;
• medicijnen op basis van corticosteroïden kunnen de kans op het ontstaan van candidiase vergroten;
• hormonale veranderingen zouden de groei van Candida bevorderen. En omdat de hormoonhuishouding voortdurend schommelt in de vruchtbare levensjaren, komen vaginale schimmelinfecties vooral dan frequent voor. Sommige vrouwen krijgen na iedere menstruatie een vaginale schimmelinfectie. Anderen krijgen het tijdens de zwangerschap;
• vrijen terwijl de vagina nog droog is, kan het slijmvlies irriteren. Zorg er bij de geslachtsgemeenschap voor dat je de tijd neemt om opgewonden te raken. Gebruik zo nodig een glijmiddel;
• meestal is er geen duidelijke reden aan te wijzen, maar een verminderde algemene conditie, bijvoorbeeld door zorgen of drukte, lijkt het evenwicht tussen bacteriën en schimmels te kunnen verstoren;
• vrouwen met diabetes hebben meer kans op vaginale schimmelinfecties;
• ook gezonde vrouwen kunnen meerdere keren per jaar een recidief krijgen;
• grondig reinigen met zeep (ook neutrale zeep) irriteert het slijmvlies en vergroot de kans op schimmelinfecties;
• in geval van een vaginale infectie gebruik je beter geen tampons maar maandverband tijdens de menstruatie.
Een vaginale schimmelinfectie veroorzaakt
door Candida
is geen seksueel overdraagbare aandoening en het is ook niet
besmettelijk voor de partner. Dat neemt niet weg dat de mannelijke
partner er soms last van kan hebben en na het vrijen soms witte of rode
stipjes op de penis ziet. Ze verdwijnen na een paar dagen vanzelf.
Vaginale infecties kunnen nog andere oorzaken hebben, waaronder diverse bacteriën (b.v. gonorroe), virussen (b.v. herpes) of andere micro-organismen. In veel gevallen gaat het dan om seksueel overdraagbare aandoeningen die een abnormale vaginale afscheiding als symptoom hebben. hiv en hepatitis B zijn ook seksueel overdraagbare aandoeningen, maar ze veroorzaken geen abnormaal vaginaal verlies waardoor ze niet tot de vaginale infecties gerekend worden.
Een vaginale schimmelinfectie is niet ernstig en blijft beperkt tot de vagina. Het evenwicht tussen de vaginale flora herstelt zich meestal vanzelf. Wel kan het enige weken duren voordat de afscheiding en de jeuk verdwijnen.
Bij sommige vrouwen blijven de schimmelinfecties hardnekkig terugkomen. Wanneer er vier of meer recidieven zijn per jaar, dan spreekt men van recidiverende schimmelinfecties.
Andere vaginale infecties, waaronder bepaalde seksueel overdraagbare aandoeningen zijn wel ernstig omdat ze zonder behandeling kunnen leiden tot onvruchtbaarheid.
Vaginale jeuk en vaginaal verlies zijn niet altijd onschuldig. Ze kunnen ook wijzen op vaginale infecties of infecties "hogerop" van de baarmoederhals of eileiders, die wel behandeld moeten worden om complicaties te voorkomen. Raadpleeg daarom steeds je huisarts wanneer je twijfelt over de aard van de vaginale klachten.
De huisarts zal u onderzoeken, eventueel een vaginaal uitstrijkje nemen en een microscopisch onderzoek doen om de diagnose te stellen.
Vaak gaat het om een schimmelinfectie (Candida) waarvoor hij je een antischimmelpreparaat voorschrijft dat je in de vagina aanbrengt.
Wanneer de vaginale infectie veroorzaakt wordt door een ander micro-organisme dan Candida, is de behandeling anders. In geval van een bacteriële besmetting schrijft men antibiotica voor.
Gaat het om een seksueel overdraagbare aandoening, dan moet ook de partner behandeld worden. Hier gaan we in een andere folder op in.
Afscheiding is nog geen afwijking (NHG patiëntenbrief)
Vaginale infecties kunnen nog andere oorzaken hebben, waaronder diverse bacteriën (b.v. gonorroe), virussen (b.v. herpes) of andere micro-organismen. In veel gevallen gaat het dan om seksueel overdraagbare aandoeningen die een abnormale vaginale afscheiding als symptoom hebben. hiv en hepatitis B zijn ook seksueel overdraagbare aandoeningen, maar ze veroorzaken geen abnormaal vaginaal verlies waardoor ze niet tot de vaginale infecties gerekend worden.
Een vaginale schimmelinfectie is niet ernstig en blijft beperkt tot de vagina. Het evenwicht tussen de vaginale flora herstelt zich meestal vanzelf. Wel kan het enige weken duren voordat de afscheiding en de jeuk verdwijnen.
Bij sommige vrouwen blijven de schimmelinfecties hardnekkig terugkomen. Wanneer er vier of meer recidieven zijn per jaar, dan spreekt men van recidiverende schimmelinfecties.
Andere vaginale infecties, waaronder bepaalde seksueel overdraagbare aandoeningen zijn wel ernstig omdat ze zonder behandeling kunnen leiden tot onvruchtbaarheid.
Wat kan je huisarts doen?
Een vaginale schimmelinfectie gaat meestal vanzelf over, maar je hoeft het natuurlijke verloop niet af te wachten. Als de afscheiding of branderigheid hinderlijk zijn, dan is een behandeling perfect mogelijk. Raadpleeg je huisarts.Vaginale jeuk en vaginaal verlies zijn niet altijd onschuldig. Ze kunnen ook wijzen op vaginale infecties of infecties "hogerop" van de baarmoederhals of eileiders, die wel behandeld moeten worden om complicaties te voorkomen. Raadpleeg daarom steeds je huisarts wanneer je twijfelt over de aard van de vaginale klachten.
De huisarts zal u onderzoeken, eventueel een vaginaal uitstrijkje nemen en een microscopisch onderzoek doen om de diagnose te stellen.
Vaak gaat het om een schimmelinfectie (Candida) waarvoor hij je een antischimmelpreparaat voorschrijft dat je in de vagina aanbrengt.
Wanneer de vaginale infectie veroorzaakt wordt door een ander micro-organisme dan Candida, is de behandeling anders. In geval van een bacteriële besmetting schrijft men antibiotica voor.
Gaat het om een seksueel overdraagbare aandoening, dan moet ook de partner behandeld worden. Hier gaan we in een andere folder op in.
Meer informatie
De vaginale flora en schimmelinfectie (video Gezondheidsnet.be)Afscheiding is nog geen afwijking (NHG patiëntenbrief)