Zweetklieren

Het lichaam van de volwassene bevat ongeveer drie miljoen zweetklieren. In normale omstandigheden produceren deze zweetklieren een halve tot één liter zweet per dag. In extreme omstandigheden, bij zware inspanning in de warmte, kan dit oplopen tot enkele liters per uur. Naarmate we ouder worden zullen de zweetklieren minder beginnen werken en zweten we minder.

Er zijn in de huid twee soorten zweetklieren. Enerzijds de gewone (eccriene) zweetklieren, die vooral water en zouten uitscheiden. Zij komen bijna overal op het lichaam voor, en het meest ter hoogte van de voetzolen en onder de oksels. Deze zweetklieren spelen een rol in het regelen van de lichaamstemperatuur. Er wordt een waterig en reukloos zweet geproduceerd. Deze zweetklieren staan ondermeer onder invloed van emoties en stress.
Anderzijds heeft men de apocriene zweetklieren, die lipiden, proteïnen en hormonen uitscheiden. Deze klieren bevinden zich vooral onder de oksels, rond de uitwendige geslachtsorganen en rond de tepels. Apocriene klieren ontwikkelen zich pas vanaf de puberteit en vormen een wasachtige afscheiding met geurstoffen. Zij verspreiden de bekende zweetgeur.

Overmatig zweten?

Er is een duidelijke variatie in de mate van zweten (transpiratie) bij warmte, inspanning, infectieuze aandoeningen en climacterium, en dat geldt evenzo voor de beleving: wat de ene normaal vindt, ervaart de andere als teveel (aan vocht en geur).
De oorzaak van overmatig zweten is niet goed bekend.
• Dit kan al dan niet in aanvallen plaatsvinden.
• Gebeurt bij nervositeit, thyreotoxicose, hypoglycemie, shock, TBC, sommige maligniteiten (ziekte van Hodgkin) en alcoholisme.
• Verder ook bij gebruik van sommige medicijnen

Verder verschilt de geur van zweet: zo ruiken zweetvoeten anders dan ‘okselgeur’. Op het ogenblik van de afscheiding is zweet geurloos. Onder invloed van lokale huidbacteriën echter worden ruikbare aromatische korteketenvetzuren gevormd.

Lichaamsgeur?

Lichaamsgeur ontstaat door de aanwezigheid van de ‘foute’ bacteriën die zweet omzetten in vluchtige stinkende componenten. Die bacteriën zijn verschillend afhankelijk van waar ze opduiken: in de oksel zorgen vooral corynebacteriën voor een vieze geur, op synthetische kledij zijn dat de microkokken.